در جدیدترین مطالعات دانشمندان حاصل شد:

به گفته تیمی از دانشمندان موسسه SETI، ناسا و دیگر سازمان های بین المللی و براساس داده های تلسکوپ فضایی کپلر و مأموریت گایا، ممکن است ۳۰۰ میلیون سیاره قابل سکونت در کهکشان راه شیری وجود داشته باشد. این تحقیق نه تنها سنجشی از تعداد سیاره های با احتمال حیات را ارائه می دهد، بلکه مولفه اصلی را در معادله دریک تولید می کند که تخمین می زند چه تعداد تمدن های فرازمینی وجود دارد.

اگرچه منشا و ریشه جریان «ماژلانی»‌ با ابرهای «ماژلانی» کاملا تطابق دارند اما یک جنبه معما گونه و اسرارآمیز در این رابطه ‌ وجود دارد که ستاره‌شناسان را برای سالیان دراز حیران کرده‌ است. مسئله موجود در حقیقت آن است چیزی حدود یک میلیارد گاز خورشیدی در این جریان انباشته‌ شده‌ است و مدل‌سازی‌های موجود، فادر به توضیح این موضوع نیستند که چرا دو ماهوارة کهکشانی درحال از دست‌دادن این حجم از انرژی هستند.

جریان گسترده ای از ستاره های جاری شواهدی از تاریخ خشونت آمیز راه شیری است.

چرا به یک موتور بزرگ برای حرکت دادن منظومه شمسی نیاز است؟ همان‌طور که ما در جای خود مستقر هستیم، کائنات در حال حرکت است و امکان دارد که روزی کره‌ی زمین بر سر راه یک باران شهاب‌سنگ یا یک ابرنواختر در حال انفجار به تکه‌های ریز قرار بگیرد. به لطف تکنولوژی امروزی، در صورت بروز همچین مصیبتی فرصت آگاهی از قبل را داریم، زمانی در حدود چند میلیون سال. این زمان برای طراحی یک موتور ستاره‌ای مناسب است.

ناسا آتش بازی کهکشانی را در تصویری جدید و خیره کننده نشان داد که حاصل چند تلسکوپ فضایی است.

ناسا کهکشانی به شکل ایکس کشف کرده‌است که در فاصله ۲۳ میلیون سالی از زمین قرار گرفته است.

کهکشان تازه‌ای با فاصله ۸۵ میلیون سال نوری از زمین کشف شده که می‌تواند سرنخ‌های تازه‌ای از پیدایش سیاه‌چاله‌ها در اختیار محققان قرار دهد.

تیمی از اخترشناسان تصویر جدیدی از یک شیء قوس شکل در مرکز کهکشان راه شیری کشف کرده‌اند.