محققان نانوآنتن‌های سیلیکونی فوق‌نازک ساخته‌اند که نور را به‌دام انداخته و هدایت می‌کند و برای مصارف محاسبات کوانتومی، رادار لیزری (لیدار) و حتی شناسایی ویروس‌ها کاربرد دارد.

به گزارش خبرگزاری علم و فناوری و به نقل از استنفورد نیوز، نور بسیار سریع است. سرعت آن برای تبادل سریع اطلاعات بسیار مهم است، اما چون به‌سرعت از میان مواد عبور می‌کند، احتمال تعامل آن با اتم‌ها و مولکول‌ها بسیار کم می‌شود. اگر دانشمندان بتوانند بر روی ذرات نور (فوتون‌ها) ترمز قرار دهند، این امر باعث می‌شود که درهای بسیاری به‌روی کاربردهای جدید فناوری باز شود.

دانشمندان «استنفورد» با نانوآنتن‌های طنین‌دار نور را آهسته و هدایت می‌کنند

اکنون دانشمندان استنفورد رویکرد جدیدی را برای کاهش چشم‌گیر سرعت نور به نمایش گذاشته‌اند. محققان در آزمایشگاه «جنیفر دیون»، دانشیار علوم و مهندسی مواد در استنفورد، تراشه‌های فوق‌نازک سیلیکونی را در اندازه‌ی میله‌های نانو ساخته‌اند تا نور را گرفتار کرده و بعداً آن را آزاد یا مجدداً هدایت کند.

این تشدیدگرها می‌توانند به روش‌های جدیدی برای دستکاری و استفاده از نور منجر شوند، از جمله کاربردهای جدید برای محاسبات کوانتومی، واقعیت مجازی و واقعیت افزوده، وای‌فای مبتنی بر نور و حتی تشخیص ویروس‌هایی مانند سارس-سی.او.وی-2.

«مارک لارنس»، دانشجوی پسادکتری و محقق ارشد، می‌گوید: «ما تلاش داریم نور را در یک جعبه‌ی کوچک به دام بیندازیم در حالی که باز هم نور اجازه‌ی رفت و آمد از مسیرهای مختلف را داشته باشد. گیر انداختن نور در جعبه‌های چندوجهی آسان است، اما نه وقتی که وجه‌های جعبه شفاف باشند.»

دستگاه ساخته‌شده دارای ضریب کیفیت (کیو فکتور) 2500 است که تقریبا 100 برابر بیشتر از هر دستگاه مشابهی است. ضریب کیفیت معیاری برای سنجش رفتار رزونانسی (تشدیدگر) است.در تشدیدگرها ضریب کیفیت به عنوان معیاری برای میزان گزینندگی تشدیدگر مطرح می‌شود. هرچه ضریب کیفیت بیشتر باشد پاسخ فرکانسی تشدیدگر باریک تر خواهد بود.

از تشدیدگرها برای پایدارسازی بسامد نوسان‌سازها، به‌ عنوان اجزای سازنده فیلترها و حسگر در دستگاه‌های اندازه‌گیری استفاده می‌شود. از اجزای محدود، سیم‌لوله و خازن می‌توان در ساخت تشدیدگرهایی که در بسامدهای رادیویی عمل می‌کنند، استفاده کرد. 

انتهای پیام/

خبرنگار: تیمور خسروی