به گزارش خبرگزاری علم و فناوری از خراسان جنوبی و به نقل از نیواطلس، به گفته تیمی از دانشمندان موسسه SETI، ناسا و دیگر سازمان های بین المللی و براساس داده های تلسکوپ فضایی کپلر و مأموریت گایا، ممکن است 300 میلیون سیاره قابل سکونت در کهکشان راه شیری وجود داشته باشد. این تحقیق نه تنها سنجشی از تعداد سیاره های با احتمال حیات را ارائه می دهد، بلکه مولفه اصلی را در معادله دریک تولید می کند که تخمین می زند چه تعداد تمدن های فرازمینی وجود دارد.

معادله دریک چیست؟

معادله دریک در سال 1961 توسط دکتر فرانک دریک نوشته شد، مشهورترین فرمول در زمینه جستجوی تمدن های هوشمند فرازمینی که این توان را دارند که با استفاده از سیگنال های رادیویی با زمین ارتباط برقرار کنند. این محاسبه بر اساس تعدادی معیار انجام می شود، از جمله نرخ تشکیل ستاره ای، کسر ستاره هایی که دارای سیاره هستند، تعداد سیارات سکونت پذیر یک ستاره، تعداد سیاره هایی که حیات پذیرند، سیاره های مولد زندگی هوشمند، سیاره های مولد یک تمدن پیشرفته و طول عمر این تمدن.

مشکلی که وجود دارد این است که هیچ یک از این عوامل به طور قطعی شناخته نشده اند. برخی فقط تخمین های تقریبی و برخی دیگر حدس مطلق است. نتیجه این که معادله دریک تخمین می زند بین یک تا 100 میلیون تمدن پیشرفته در کهکشان ما وجود دارد - تخمینی که چندان مفید نیست.

با کمی تلاش برای بهبود این نتایج، محققان از داده های مأموریت شكار سیاره فراخورشیدی كپلر برای تخمین مطمئن تر برای یك فاکتور در معادله یعنی تعداد سیارات قابل سكونت در كهكشان استفاده كردند. برای این منظور، مطالعه پیش رو سیارات فراخورشیدی ای را بررسی کرد که تقریباً هم اندازه زمین هستند، به دور ستاره های خورشید-مانند با سن و دمای تقریبا مشخص می چرخند و در فاصله ای از ستاره خود قرار دارند که آب به صورت مایع در آن می تواند وجود داشته باشد.

این مورد مشابه مطالعات قبلی است، اما طبق موسسه SETI ، در تحقیقات جدید خود، عامل منطقه قابل سکونت را نه تنها با در نظر گرفتن فاصله از ستاره بلکه بر أساس مقدار نوری که سیاره دریافت می کند، تصحیح کرده است. این نتایج با ترکیب داده های کپلر و مأموریت گایا، که میزان انرژی ستاره میزبان را اندازه گیری می کند، حاصل شده است.

300 میلیون سیاره قابل سکونت در کهکشان راه شیری!

نتیجه نشان می دهند که ممکن است 300 میلیون سیاره قابل سکونت در کهکشان ما وجود داشته باشد که فاصله برخی از آنها تا 30 سال نوری از زمین است! با این حال، درک بیشتر از اینکه جو یک سیاره چگونه می تواند تشکیل آب مایع را ممکن کند، می تواند این عدد را افزایش یا کاهش دهد. محققان می گویند که آنها از حدسی محافظه کارانه برای این تأثیر جوّی در تحلیل خود استفاده کرده اند، که باید به اطلاع تلاشگران آینده در این زمینه برسد.

میشل کنیموتو، یکی از نویسندگان این تحقیق، می گوید: "دانستن اینکه انواع مختلف سیارات در چه چیز مشترکند، برای طراحی مأموریت های آینده کشف سیاره بسیار ارزشمند است. نقشه برداری هایی که روی سیاره های کوچک و قابل سکونت در اطراف ستاره های خورشید-مانند انجام می شود، به نتایجی مانند این بستگی دارد تا شانس موفقیت آنها را افزایش دهد."

این تحقیق در ژورنال Astronomical منتشر شده است.