مطابق با آنچه مجله فیزیک نجومی منتشر ساخته است، محققان به تازگی کشف کرده‌اند که دور یک جفت از ستاره‌های عظیم را بخار آب نمک خوراکی احاطه کرده است. دو عدد ستاره نوزاد که حجمشان روی هم 25 برابر خورشید است، توسط مخزن عظیمی از گازها که 10 هزار برابر خورشید وزن دارند به همراه مولکول‌هایی مانند متیل سیانید، کلرید سدیم و بخار آب گرم محاصره شده است.

به گزارش خبرگزاری علم و فناوری و به نقل از IFL‌science،‌ نویسنده ارشد این تحقیق « کای تاناکا» که عضو رصدخانه ملی نجوم ژاپن است در این مورد این نکته را خاطر نشان ساخت که « این تنها دومین ردیابی از کلرید سدیم در اطراف ستارگان جوان و عظیم بود. منبع اول توسط موسسه « اوریون کی-ال» ردیابی شده بود اما یافته‌های این موسسه چنان عجیب و غریب بود که ما مطمئن نبودیم وجود نمک در دیسک‌های عظیم گاز در اطراف ستارگان منطقی است یا خیر.

بخار آب نمک، در جفتی از ستاره‌های عظیمی کشف شده‌است

نتایج ما تایید کرد که نمک درحقیقت هم وجود دارد و هم می‌تواند یک نشانه خوب باشد از آنجا که ستاره‌های کودک از طریق دیسک‌های گازی بر جرم خود افزوده و به طورکلی منبع جرم آنها هستند، مطالعه و بررسی ویژگی های این دیسک‌ها برای درک چگونگی رشد ستاره‌های نوزاد بسیار پراهمیت است.»

ستارگان پر جرم و عظیم غالبا به صورت جفت تشکیل می‌شوند اما در این مورد محققان معتقدند، این دو بیش از اینکه با هم متولد شده باشند، اجبارا متصل به یکدیگر شدند. شواهد نشان می‌دهد که دیسک‌های گازی که این دو ستاره را احاطه کرده‌اند در جهتی متفاوت از جفت دیگری می‌چرخند.

سِتاره یا اختر گوی آسمانی درخشان و بسیار داغی از پلاسماست که انسجام خود را با نیروی گرانش خود حفظ می‌کند. نزدیکترین ستاره به زمین خورشید و پس از آن پروکسیما قنطورس است. ستارگان قابل دیدن در شب از روی زمین، به دلیل فاصلهٔ بسیار دورشان به شکل نقاطی ثابت (گاهی زن) و روشن دیده می‌شوند.

در طول تاریخ، گروه‌های ستاره‌های برجسته‌تر، به نام صورت‌ها و صورت‌واره‌های فلکی، گروه‌بندی شده و روشن‌ترین ستارگان نیز نام‌گذاری شده‌اند. کاتالوگ‌هایی از ستارگان توسط اخترشناسان گردآوری شده‌است که ستارگان شناخته‌شده را مشخص می‌کند و نام‌های استانداردی برای ستارگان پیشنهاد می‌کنند. هرچند که بیشتر ستارگان جهان از جمله تمامی ستارگان خارج از کهکشان راه شیری با چشم غیر مسلح از روی زمین قابل دیده شدن نیستند. در حقیقت بیشتر آن‌ها حتی از دید قویترین تلسکوپها نیز پنهان می‌مانند.