به گزارش خبرگزاری علم و فناوری از شیراز، کارآفرینی فی نفسه پیچیده است و شروع کردن هر کاری سختی هایی دارد، حال آنکه این مهم برای بانوان شاید دشوارتر نیز باشد. البته در این کارزار نقش بانوان می تواند با وجود تفاوت در خلقت و فطرتشان و روحیه و رویه آنها، اساسی و قابل ملاحظه باشد. در هر صورت کمتر شاهدیم که بانوان در جامعه به موضوعات کارآفرینی ورود کنند، هرچند این رویه درحال تغییر است ولی باز بروکراسی ‌ها و رفت و آمدهای ادارات یک‌ طرف، قوانین هم کمی سنگ جلوی پای خانم ‌هاست.

جوان است و روستازاده، در یکی روستاهای کم و نام نشان فراشبند، نوجین، که به اصالت خود افتخار می کند. زنی که با کمترین امکانات و از دل محرومیت بپاخاسته است.

دوران کودکی و نوجوانی سختی را در خانواده ای پرجمعیت داشته، پدر معلم و مادر خانه دار یا خانواده ای که تحت پوشش کمیته امداد امام خمینی بوده است. مادر خانواده برای کمک به اقتصاد خانوار در کنار تمامی کارها و سختی های زندگی در روستا، قالی بافی نیز می کرده و این هنر به دخترش نیز رسیده است.

به هر مشقت و سختی که بود، به دانشگاه رفت و مدرک کارشناسی خود را در رشته علوم تربیتی اخذ کرد. در کنار دانشگاه دوره های فنی و حرفه ای را نیز گذراند که شاید مهم ترین آن در زندگی اکرم رستمی مدرک منجوق دوزی او باشد، مدرکی که با آن 12 سال سابقه کار دارد.

وی در گفتگوی اختصاصی خود با خبرنگار خبرگزاری علم و فناوری در فراشبند می گوید: هرچه بزرگ تر میشدم، با اینکه مشکلات زیادی داشتم علاقه ام به کار و فعالیت بیشتر می‌شد. سالها گذشت و تحصیلاتم را تمام کردم. چندین سال دنبال کار بودم و بعد از این همه دوندگی و تلاش که راه به جایی برای اشتغال دولتی یا بخش خصوصی نبرد، به فکر کار در منزل افتادم.

اکرم داستان ما ادامه می دهد: کارم را از تبدیل پشم به نخ با همراهی همسرم شروع کردم، جایی که پشم گوسفندان را می خریدم، پاک کرده، شسته و بعد با کمک اهالی روستا با ریسندگی آن را به نخ تبدیل می کردیم.

کاری که اکرم در آن زمان آغاز کرده بود سود مالی چندانی برایش نداشت، به گفته خودش در ماه های اول بین هزار تا دو هزار تومان عایدش می شد اما نقطه عطف وی، هدف و امیدی بود که داشت.

این بانوی روستایی می گوید: کم کم همان هزار تومان، دو هزار تومان ها را روی هم گذاشته و توانستم دستگاه نخ ریسی خریداری کرده تا سرعت کار کمی بالا برود و با گذشت زمان چند دستگاه دیگر نیز به آن اضافه شد. به لطف خدا بعد از یک سال و اندی کار روی غلتک افتاد و حتی از روستاهای اطراف نیز برای خرید و فروش پشم و نخ درخواست هایی داشتم.

وی که عرصه را برای رشد و پیشرفت خود و کسب و کارش مهیا می بیند، تلاش می کند که به کارش رسمیت بیشتری داده لذا در کلاس های فنی و حرفه ای شرکت کرده و مدرک منجوق دوزی اش را می گیرد.

در این مسیر بسیاری بودند که خواسته یا ناخواسته بذر ناامیدی را برای وی به ارمغان می آوردند اما اکرم رستمی بیدی نبود که به آن بادها بلرزد و محکم به هدفی که در سرش می پروراند، اعتقاد داشت و شاید حتی انگیزه اش را مضاعف نیز می کردند.

وی با اشاره به علاقه اش به کار اظهار می دارد: روز به روز به مهارتم افزوده می ‌شد و کارم رونق میگرفت. در این مدت چند شاگرد گرفته و در کارها به آنها آموزش میدادم و همچنین برای کمک خرجی شان به آنها هزینه نیز پرداخت میکردم.

این بانوی کارآفرین در خصوص علاقه اش به قالی بافی توضیح می دهد: یک روز با دیدن یک نقشه خیلی زیبای بافته شده یک قالیچه که از ترکیب رنگ آن گویا با آدم حرف میزد، نظرم را به خودش جلب کرد و جرقه ای در ذهنم ایجاد شد که با ورود به عرصه قالی، از بانوان فعال این عرصه که اغلب کمتر از حقشان به آنها می رسد، حمایت کنم. با این وجود که هیچ سرمایه و پشتیبانی برای این کار نداشتم، با توکل بر خدا دست به کار شدم.

وی با بیان اینکه زندگی در روستا سختی های خاص خود را دارد که باید تجربه کرد تا گرم و سرد آن را بتوان به خوبی لمس کرد، عنوان می کند: در کنار آن درآمد کم پدر و شلوغی خانواده نیز بر مشکلات و دغدغه ها می افزود اما همیشه با یاد و توکل به خدا حرکت رو به جلو را ادامه دادم و هیچکدام نتوانست مانعی بر سر راهم شود . با وجود اینکه در روستا هیچ امکانات و تجهیزاتی وجود نداشت و کار بسیار سخت بود اما من همچنان ادامه دادم.

رستمی با بیان اینکه حتی بارها شکست خوردم در این کار و اطرافیان هیچ امیدی نداشتند اما همچنان ادامه میدادم و خودم امید داشتم که با توکل به خدا، این راه و این کار برایم آسان می‌شود.

وی برای سروسامان دادن به کارها و امکان استقبال از افراد بیشتر، شرکت تعاونی خود را تاسیس با همراهی و کمک همسر میکند و با وجود هزینه های بالا مواد اولیه، سختی حضور در بازار و سایر مشکلات این عرصه، بهترین کیفیت را روانه بازار می کنند.

این زن روستایی همچنین بیان می کند: تنها در عرض یک ماه و با درج یک آگهی در یک کانال محلی، 110 نفر نیروی کار به مجموعه ما اضافه شد تا مجموعه بیش از پیش رشد کرده و توسعه یابد.

وی با اشاره به اینکه تاکنون کمترین تسهیلاتی در اختیارش قرار نگرفته، می گوید: در این مرحله تعامل با ادارات و ارگان ها را در دستورکار خود قرار دادیم. در همین خصوص اقدام به آموزش ۷90 نفر نیروی کار زیر نظر جهاد دانشگاهی کردیم.

این بانوی کارآفرین که پیشینه خود را فراموش نکرده، کمیته امداد را مامن خود دانسته و می افزاید: طبق قراردادی که با کمیته امداد امام خمینی فراشبند بستیم، مددجویان آن تحت آموزش قرار گرفته و کلیه راهنمایی ها و اقدامات لازم برای شروع کسب و کار را به آنها آموزش دادیم. همچنین کارهای مشترکی را با مرکز آموزش فنی و حرفه ای همچون آموزش و حمایت از قشر بی بضاعت صورت داده ایم.

وی با بیان اینکه تا شروع نکنیم و پشت کار نداشته باشیم، هیچ اتفاقی در زندگی ما رقم نخواهد خورد و نباید منتظر کسی بود که تغییرات را برای زندگی ما به ارمغان بیاورد، تصریح می کند: خود انسان باید ناجی زندگی و آینده خود باشد، تغییرات مثبت را باعث شود و معجزه زندگی خود باشد.

رستمی با اشاره به اینکه به کار خود عشق می ورزد و بسیار مشتاق است که کار و فعالیت خود را توسعه و گسترش داده تا بتواند برای بانوان بیشتری اشتغالزایی داشته باشد، می گوید: من کارآفرین و تولیدکننده باید تنها دغدغه تولید و فروش را داشته باشم، نه اینکه بیشتر فکر و وقت خود را صرف اداره دارایی، اداره برق، اداره گاز، بیمه و غیره کنم. ما همچنان با اینکه شرایط اقتصادی هر روز بدتر میشود و هیچ سرمایه و پشتیبانی نداریم، ادامه میدهیم و امیدمان به خداست .

وی که افتخاراتی در عرصه کارآفرینی و اشتغالزایی همچون همایش طلایه داران اقتصاد مقاومتی دارد و لوح تقدیرهایی از مسئولان ارشد استانی و کشوری در کارنامه اش خود نمایی می کند، اظهار می کند: باتوجه به پتانسیل شهرستان تقریبا سه هزار نفر در حوزه صنایع دستی دارای مدرک مرتبط و آموزش دیده می باشند که حدود 9 صدنفر آن از طریق شرکت تعاونی درنا مروارید نو‌جین آموزش های لازم را با موفقیت طی نموده و مدرک لازم را دریافت کرده اند. از این تعداد نیز 300 نفر در زیر مجموعه تعاونی مشغول به فعالیت هستند.

این زن کارآفرین پیرامون میزان تولیدات می گوید: متوسط تولید سالانه شرکت تعاونی درنا مروارید نو‌جین حدودا دو هزار مترمربع از صنایع دستی گوناگون می باشد اما در سال جاری باتوجه به عدم صادرات درحوزه فرش و عدم حضور تجار، خرید و فروش فرش با مشکل مواجه گردیده و این صنعت مهم که قدمت دیرینه و ارث پیشینیان ماست، درحال کمرنگ شدن می باشد و اگر چرخ برهمین پایه بچرخد در چند سال آینده دیگر نام چندان از این صنعت باقی نخواهد ماند.

قابل ذکر است که شهرستان فراشبند به دلیل حضور بسیاری از طوایف ایل بزرگ قشقایی و سایر زنان فعال از مراکز مهم صنایع دستی به ویژه فرش، گلیم و گبه است و عمده شغل زنان برهمین منوال می باشد که رستمی در ادامه اضافه می کند: با وضعیت فعلی اقتصاد، شرایط غالب خانوارهای فعال در این عرصه مطلوب نیست و حتی حاضرند با وجود تورم و افزایش قیمت ها، به نرخ پایین تر از سال قبل کار کرده و یا فرش خود را بفروشند اما متاسفانه مشتری نیست.

اکرم رستمی که هم اکنون با همراهی همسرش برای 300 نفر اشتغالزایی مستقیم داشته اند، به همین بسنده نکرده و در کنار کلیه کارهای خیری که داشته اند، به فکر احداث یک گلخانه برای رونق و توسعه منطقه خود هستند.

وی ابراز امیدواری کرد: امیدواریم دولت، بخش خصوصی و مردم نگاه ویژه ای به کسب و کارهای روستایی داشته و حمایت های لازم را از امثال ما صورت دهند.

به گزارش خبرگزاری علم و فناوری از شیراز، بسیارند امثال خانم رستمی که از دل سختی ها و محدودیت ها برخاسته و با تمامی شرایط امیدوارانه تنها به هدف و مسیر خود می اندیشند.

در این راستا وظیفه مسئولین و مردم است که با حمایت مادی و معنوی از کسب و کارهای این کارآفرینان، زمینه های لازم را برای گسترش تولید و محصول داخلی فراهم کنند. در این میان شاید کسب و کارهای روستایی اهمیتی حتی بیشتر از کسب و کارهای شهری داشته باشند، چرا که به هرروی با معضلی در برهه کنونی مواجه هستیم، مهاجرت به شهرها که در صورت رونق و توسعه کسب و کارهای روستایی می تواند زمینه مهاجرت معکوس را فراهم نماید.

گزارش از فاطمه شعبانی

انتهای پیام/