با گذشت چند روز از آتش‌بس موقت و توقف موقت درگیری‌های نظامی میان جمهوری اسلامی ایران و رژیم صهیونیستی، بسیاری گمان می‌کنند دوره‌ای از آرامش فرارسیده است. اما واقعیت این است که این آرامش صرفاً غبارِ پنهان‌کننده نبردی دیگر است؛ نبردی که در جبهه رسانه و افکار عمومی جریان دارد و اتفاقاً می‌تواند بیش از گلوله و موشک، مسیر تحولات را رقم بزند.
به گزارش پایگاه خبری علم و فناوری : این روزها جنگ شناختی و عملیات روانی در امتداد نبرد نظامی در جریان است. رسانه‌های اصلی غربی و بازوهای فارسی‌زبان آن‌ها، از همان ساعاتی که پاسخ نظامی ایران آغاز شد، بلافاصله صف‌آرایی کردند تا دو کار اصلی را پیش ببرند: نخست، فراموشی تلفات انسانی تجاوزات صهیونیست‌ها به خاک ایران و دوم، القای روایت‌های مبتنی بر ترس، تردید، تفرقه و بی‌اعتمادی در جامعه ایرانی.
نمونه‌های این جنگ روایت‌ها آشکار است. در طول ۱۲ روز درگیری، دست‌کم ۷۲ زن و کودک ایرانی شهید شدند. از این تعداد، چهار زن باردار بودند که با فرزندان خود قربانی شدند. بیمارستان‌ها و آمبولانس‌ها و حتی پایگاه‌های امدادی هلال‌احمر که طبق قواعد بین‌المللی نباید هدف حمله قرار بگیرند، مورد تجاوز قرار گرفتند. با این حال، در کدام‌یک از رسانه‌های مدعی آزادی و حقوق بشر بازتابی در شأن این فجایع دیدیم؟ همین شبکه‌هایی که در ماجرای یک حادثه مشکوک در داخل ایران خود را به آب و آتش می زنند، در برابر این جنایت‌های آشکار، سکوت کامل را برگزیده‌اند.
این سکوت، بخشی از همان عملیات روانی است: «نادیده‌انگاری» به‌عنوان یک تکنیک روایت‌زدایی. وقتی خبر قربانیان و جنایت‌ها بازگو نشود، وجدان عمومی جهانی کمتر بیدار می‌شود و مظلومیت مردم ما به حاشیه رانده می‌شود. در مقابل، همان رسانه‌ها با شدت تمام تلاش می‌کنند چتر حمایتی رسانه‌ای بر سر مزدورانی بگسترانند که در بزنگاه جنگ با دشمن همکاری و به ایران خیانت کرده‌اند.
تلاش برای قهرمان‌سازی از خائنان و نفوذی‌ها، یک شگرد کهنه برای تضعیف اعتماد عمومی و مخدوش کردن مشروعیت دفاع است.
وجه سوم این جنگ رسانه‌ای، القای بی‌اعتمادی به مسئولان کشور است. شایعات و خبرسازی‌های برنامه‌ریزی‌شده – مانند ادعای تماس رژیم اسرائیل با خانواده برخی مسئولان امنیتی برای هشدار پیش از حمله – نمونه‌ای از این تاکتیک است. این روایت‌ها طوری طراحی می‌شود تا مردم احساس کنند در حساس‌ترین لحظات تنها رها شده‌اند و مقامات اولویت را به حفظ امنیت شخصی داده‌اند.
نباید فراموش کنیم این میدان جنگ نرم، امتداد همان خصومت‌های دیرینه است. اگر در جبهه نظامی موشک و پهپاد استفاده می‌شود، در این جبهه «شایعه»، «سانسور»، «تحریف» و «بمباران رسانه‌ای» ابزار اصلی است. هدف هم روشن است: تغییر محاسبات تصمیم‌گیران و سلب اعتماد افکار عمومی.
در چنین شرایطی، وظیفه فعالان و رسانه‌های مستقل و ملی بیش از همیشه سنگین است. ما باید روایت دقیق قربانیان را جمع‌آوری کنیم؛ اسامی و داستان‌هایشان را زنده نگاه داریم و اجازه ندهیم انسان‌های بی‌گناه به یک عدد در خبرها تقلیل یابند. این همان جایی است که رسانه، نقش حافظ حقیقت را ایفا می‌کند.
باید رسانه را جدی‌تر بگیریم. روایت درست، بخشی از جهاد ماست. این میدان جنگی است که هر ایرانی آزاده باید در آن، سهم خود را ادا کند.
1403/03/22 12:05
1403/03/22 11:56
1403/03/22 11:46
1403/03/22 11:37
1403/03/22 11:34
1403/03/22 10:14
1403/03/22 09:34
1403/03/22 09:32
1403/03/22 08:53